آشغالگیر مکانیکی و دستی

آشغالگیر فاضلاب یک فیلتر مکانیکی است که برای از بین بردن اجزای بزرگ و جامد مثل پلاستیک ها، فلزات و مصالح از فاضلاب استفاده می شود. آشغالگیرها واحد پیش تصفیه تصفیه خانه های فاضلاب هستند که معمولاً در همان ابتدا، در مرحله اول فیلتراسیون، برای ورودی تصفیه خانه نصب می شود.

آشغالگیرها بر اساس نوع کاربری به دو دسته ی آشغالگیر مکانیکی (اتوماتیک) و آشغالگیر دستی تقسیم می شوند. آشغالگیر خودکار با استفاده از یک موتور الکتریکی و زنجیر یا یک متصل کننده ی قوی به تمیز کردن می پردازد. نوع دیگر آشغالگیر دستی است که اپراتور با استفاده از چنگک جمع کننده سیستم را تخلیه می کند.

اقلام جامد از پساب گرفته شده و دفع می گردد. وقتی آشغالگیر اشیاء را جمع می کند، سطح آب بالا می رود، پس باید بطور منظم پاکسازی شود تا از سر ریز شدن پساب جلوگیری شود. برخی از تصفیه خانه های فاضلاب هنوز هم از آشغالگیر های دستی تمیزکننده استفاده می کنند، ولی بدلیل فشار کاری تمایل همگی به آشغالگیرهای مکانیکی تمایل پیدا کرده اند.

حضور آشغالگیرها برای یک تصفیه موفق حائز اهمیت می باشد، چرا که از آسیب رسیدن به سوپاپ ها، پمپ ها و متعلقات دیگر توسط این جامدات موجود در فاضلاب جلوگیری می کنند. همچنین برخی مواد معلق و جامد را که در آب شناور می مانند نیز به دام می اندازند.

یک کاربرد دیگر آشغالگیرها زمانی است که آب و هوا خراب باشد و ورودی بیش از ظرفیت باشد، آنگاه فاضلاب خام و آب باران به یک آبراه در مسیر خروجی هدایت می شوند که در بالادست آشغالگیر نصب می شود. و برای جلوگیری از آسیب به واحد، آنان را دندانه دار می سازند، چون آن ها در حالت عادی برای فاضلاب ترکیبی ساخته نشده اند.

در طراحی آشغاگیر، فاصله میله ها و اندازه شبکه ها و زاویه ی صفحات حائز اهمیت است. همچنین عرض کانال و پارامتر سرعت تأثیرگذار است. برای مثال یک دسته بندی دهانه درشت و دهانه ریز بودن است که اگر فاصله ی میله ها از 6 میلی متر بیشتر باشد دهانه درشت و اگر بین 1.5 میلی متر و 6 میلی متر باشد دهانه ریز محسوب می شود.

آشغالگیرهای دهانه ریز در برخی از سیستم های تصفیه که پیش تصفیه ندارند برای کاهش گرفتگی پایین دست استفاده می شوند. این آشغالگیرها کیفیت پساب را یک مرحله بالا می برند. همچنین آن ها را در بالا دست پمپ ها برای جلوگیری از گرفتگی و از کار افتادن استفاده می کنند.