دفع لجن فاضلاب
مختصراً روش های دفع لجن فاضلاب تصفیه خانه فاضلاب به صورت زیر می باشد:
- دفع لجن فاضلاب در زمین
- توزیع لجن به وسیله لوله
- تخلیه لجن در دریا
- سوزاندن لجن
- تخلیه و دفع لجن در لاگون
- خشک کردن لجن با گرما
به دو طریق می توان دفع لجن فاضلاب را در زمین انجام داد، در روش اول لجن را با آب آهک یا آهک پودر مخلوط و در زمین پخش می نمایند، وقتی زمین و لجن خشک شد، گیاهان در آن می رویند.
در روش دوم با حفر شیارهایی به عمق 90 سانتی متر که به فاصله 1/5 متر از یکدیگر قرار گرفته اند به طور موازی با هم تعبیه شده لجن را در این شیارها جاری ساخته و یا لایه نازکی از خاک را می پوشانند.
گرچه دفع لجن در زمین روش بسیار نامناسبی برای دور ساختن لجن زیادی حاصل از انواع تصفیه خانه ها من جمله تصفیه خانه فاضلاب صنعتی، تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی و تصفیه خانه فاضلاب بیمارستانی است، ولی این عمل به زمین خیلی زیادی نیاز دارد و بیشتر برای لجن حاصل از فعالیت 10000 تا 15000 نفر مناسب است.
در انتقال لجن به وسیله لوله، آن را به روستاهای نزدیک انتقال داده و در آنجا به عنوان بارور کننده زمین به مصرف می رسانند، موقعیت اینگونه دفع لجن به دو عامل زیر بستگی دارد:
- زمین کافی زراعی برای توزیع و مصرف لجن فاضلاب وجود داشته باشد.
- تمایلی از طرف روستائیان به مصرف لجن ابراز شود.
تخلیه لجن در آب لازمه اش وجود اکسیژن محلول کافی در آب به نحوی که بتواند با اکسیداسیون مواد آلی مانع گندیدگی و فساد لجن گردد می باشد.
برای ممانعت از تجمع مواد معلق لجن در آب باید جریان کافی در آب موجود باشد، مناسب ترین محل تخلیه لجن دریاست و باید این عمل دور از سواحل انجام شود، تا سلامت ساحل نشینان به خطر نیافتد. رقیق شدن لجن بین 2000-1500 حجم آب در مقابل هر حجم لجن بسیار مناسب است.
نوع لجن از نظر میزان رقیق شدن اهمیت زیادی دارد، به طوری که لجن سپتیک تانک به آب زیادتری تا سایر انواع لجن برای رقیق شدن نیاز خواهد داشت.
لجن قبل از سوزاندن باید خشک شود. وجود مواد معلق فرار در لجن به سوختن آن کمک می نماید. حرارت لازم برای سوزاندن حدود 975 درجه سانتی گراد است.
لجن سوز ممکن است یک طبقه یا چند مرحله ای باشد، در هر صورت دودهای خروجی از لجن سوز را برای خشک کردن لجن ها و گرم کردن مقدماتی آنها به کار می برند.
در تخلیه لجن در لاگون به سادگی گودالی به عمق 5 متر در زمین حفر می نمایند و کف آن را علاوه بر زهکشی با حدود 30 سانتیمتر کلینگر می پوشانند.
خشک شدن لجن در این لاگون 6-2 ماه وقت لازم دارد و برای ممانعت از پیدایش بوهای بد، سطح لاگون را با مقداری آهک پوشش می دهند.
بالاخره خشک کردن لجن با گرما که بیشتر در مورد فرآیند لجن فعال اضافی انجام می گیرد با حرارت دادن لجن عملی می گردد، لجن های خشک شده را به راحتی به مصرف باروری زمین می رسانند
در انگلستان 30% از لجن های حاصل از تصفیه فاضلاب بهداشتی در دریا تخلیه شده و 50% آن به مصرف کشاورزی می رسد و 20% باقیمانده پس از هضم و خشک شدن در بسترهای لجن خشک کنی در زمین دفن می شود.
از نظر بهداشت عمومی مخصوصاً بهداشت روستائیانی که به صورت مستقیم با دفع لجن فاضلاب سر و کار دارند باید دقت کافی به عمل آید. لجن نباید در تماس با محصولاتی که بدون پوست کندن به مصرف می رسد قرار گیرد.
لجن های خشک شده با حرارت یا لجن هضم شده از نظر مصارف کشاورزی خطرات کمتری دارد.
به طور کلی مصرف لجن برای باروری محصولات یا گیاهانی که ریشه دار هستند یا به صورت خام به مصرف می رسند توصیه نشده است.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر، با شرکت تصفیه فاضلاب زیست نگار (سازنده پکیج تصفیه فاضلاب) تماس حاصل فرمایید.