مشخصات فاضلاب بیمارستانی به چه صورت است؟
3 مهر 1395
مشخصات فاضلاب بیمارستانی (کمیت فاضلاب)
کمیت فاضلاب از جمله مشخصات فاضلاب بیمارستانی تولیدی در مراکز بهداشتی- درمانی به مقدار آب مصرف شده بستگی دارد و بهترین راه اندازه گیری به وسیله مقدار مصرف آب است. مصرف آب به شدت به فاکتورهایی مثل نوع خدمات بهداشتی- درمانی، تعداد تخت ها، قابلیت دسترسی به آب، موقعیت اقلیمی، سطح اهمیت و تمرین های نحوه استفاده از آب محلی وابسته است.
در کشورهای ثروتمند تولید فاضلاب در بیمارستان های سطح دو و سه به طور عمده بر اساس نسبت بیمار بستری (لیتر فاضلاب تولیدی به ازای بیمار در روزهای درمان) اندازه گیری می شود. نرخ های تولید معمول به شرح زیر هستند:
- بیمارستان های کوچک و متوسط: 300 تا500 لیتر بر بیمار بستری بر روز؛
- مراکز بزرگ بهداشتی- درمانی: 400 تا 700 لیتر بر بیمار بستری بر روز؛
- بیمارستان های دانشگاهی: 500 تا بیشتر از 900 لیتر بر بیمار بستری بر روز.
در کلینیک های بهداشتی- درمانی مقدماتی، نرخ تولید فاضلاب اغلب به صورت تعداد بیماران بستری و غیربستری اندازه گیری می شود. حداقل آب مورد نیاز در مراکز بهداشتی- درمانی به شرح زیر هستند (2008 WHO,):
- 40-60 لیتر به ازای بیماران بستری به علاوه؛
- 5 لیتر به ازای بیماران غیربستری و؛
- 100 لیتر به ازای روش های مختلف جراحی.
در حالی که نگهداری نامناسب منابع آب می تواند به افزایش نرخ تولید فاضلاب کمک کند، برنامه های صرفه جویی در آب می تواند به طور مؤثری مقدار فاضلاب تولیدی را به حداقل برساند و در نتیجه، حجم تصفیه خانه فاضلاب بیمارستانی را کاهش دهد.
مشخصات فاضلاب بیمارستانی (کیفیت فاضلاب)
فاضلاب بیمارستانی شامل اجزای آلی (مدفوع، مو، غذا، استفراغ، کاغذ و فیبرها)، مواد آلی محلول (اوره، پروتئین ها، مواد دارویی)، اجزای غیرآلی (شن و ماسه و اجزای فلزی)، مواد غیرآلی محلول (آمونیوم، سیانید، سولفید، تیوسولفات ها) و دیگر موارد می باشد. ترکیب آنها به منشأشان بستگی دارد.
نواحی پزشکی عمومی، فاضلابی تولید می کنند که می توان با فاضلاب خانگی مقایسه کرد. ادرار بیماران در برخی از بخش ها (تومورشناسی، بیماری های عفونی) ممکن است شامل مقادیر بالای آنتی بیوتیک ها، سایتوتاکسیک ها و محیط های ضد اشعه ایکس باشند. به علاوه ممکن است غلظت های بالایی از ضدعفونی کننده ها یافت شوند.
آشپزخانه ها، در بیمارستان ها اغلب جریان فاضلابی تولید می کنند که شامل پسماند غذاها، زائدات ناشی از فرآیندهای پخت و پز و غلظت بالای از ضدعفونی کننده ها و شستشو دهنده ها می باشند. نشاسته، گریس، روغن و موارد محتوی مواد آلی زیاد از پتانسیل بالایی برای ایجاد مشکلات در طی تصفیه فاضلاب بیمارستانی برخوردارند.
مراکز لباسشویی، مکان هایی هستند که بیشترین مقدار آب خاکستری را تولید می کنند. اغلب فاضلابشان داغ است و دارای pH بالایی است و اگر ضدعفونی کننده های با پایه کلر استفاده شوند شامل نرخ بالای فسفات و AOX باشد. دوش ها نیز حجم بالایی از آب خاکستری شامل غلطت های پایین تر از شستشو دهنده ها را تولید می کنند.
اتاق های عمل و واحدهای مراقبت شدید، مشخصات فاضلاب بیمارستانی این مکان ها محتوی مقادیر بسیار بالایی از ضدعفونی کننده ها (گلوتارالدهید)، دترجنت ها و مواد دارویی می باشد. به علاوه میزان مواد آلی ناشی از دفع سیالات بدن و پساب های شستشو داخل بدن می تواند بالا باشد.
آزمایشگاه ها، منبع احتمالی از مواد شیمیایی جریان فاضلاب هستند. شامل حلال های آلی و هالوژنه، رنگ ها از خون شناسی و بافت شناسی، سیانید ها (خون شناسی) و فرمالدهید ها و زایلن (آسیب شناسی) هستند. آزمایشگاه ها همچنین ممکن است به افزایش میزان خون در فاضلاب از طریق تخلیه نمونه ها به داخل سینک ها کمک کنند.
بخش های رادیولوژی، تولید کننده عمده محلول های فتوشیمیایی (توسعه دهنده و پایدار کننده ها) در فاضلاب و آب شستشوی آلوده شده هستند. در برخی کشورها این منبع آلودگی فاضلاب به دلیل افزایش روزافزون استفاده از تکنولوژی دیجیتال اشعه ایکس، نادیده گرفته می شود.
همودیالیزها، در این مراکز لازم است که دیالیزکننده ها و گاهی اوقات فیلترهایی که استفاده می کنند ضدعفونی شوند. بنابراین غلظت ضدعفونی کننده ها در فاضلاب می تواند بالا باشد.
بخش های دندانپزشکی، در صورتی که جداکننده های آمالگام برای سینک ها نصب نشده باشند می توانند فاضلاب را به جیوه ناشی از فرآیند پر کردن دندان آلوده کنند.
بخش های مرکزی استریل، یکی از مصرف کننده های محلول های ضدعفونی کننده شامل ضدعفونی کننده های پایه آلدهید هستند. آب داغ ناشی از استریل کننده ها و دترجنت های دستگاه CD (تمیزکننده و ضدعفونی کننده) نیز ممکن است بار آلودگی فاضلاب را افزایش دهند.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان شرکت تصفیه آب و فاضلاب زیست نگار (پکیج تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی) تماس حاصل فرمایید.
