انواع سیستم عمومی تصفیه فاضلاب شامل چه مواردی است؟
6 آبان 1395
سیستم عمومی تصفیه فاضلاب
در این مقاله به بررسی انواع سیستم عمومی تصفیه فاضلاب پرداخته شده است.
شکل زیر یک سیستم اولیه تصفیه فاضلاب بیمارستانی را نشان می دهد. این سیستم شامل مرحله تصفیه مقدماتی و ثانویه است که به عنوان حداقل تصفیه برای بیمارستان های سطح اول و دوم روستایی است.
سیستم سپتیک غیر مرکزی
یکی از انواع روش های سیستم عمومی تصفیه فاضلاب و حداقل روش به منظور تصفیه فاضلاب، سپتیک تانک فاضلاب است که ظرفی غیرقابل نشت برای جداسازی اجزای مایع و جامد و برای هضم مواد آلی در محیط بیهوازی است. یک سپتیک تانک همچنین عمل ذخیره کردن جامدات و اجازه دادن مایعات برای خروج به منظور تصفیه بیشتر و یا دفع را نیز انجام می دهد.
یک سپتیک تانک به عنوان سیستم عمومی تصفیه فاضلاب به صورت معمولی شامل تعداد دو یا بیشتر اتاق است و می تواند به نواحی زیر تقسیم شود. (شکل زیر)
- افقی: ورودی، ناحیه ته نشینی، ناحیه صافی سازی؛
- عمودی: ناحیه کف یا تفاله، ناحیه ماند، ناحیه لجن فاضلاب.
ظرفیت سپتیک تانک باید برای کل جریان تصفیه فاضلاب بهداشتی معادل دو روز باشد. اگر یه سیستم دو اتاقه استفاده می شود، اولین اتاق باید دو سوم ظرفیت کل باشد. گودال های دسترسی، گذرگاه های بازدید و هوادهی باید در هر اتاق نصب شوند.
فاضلاب از طریق لوله های هوادهی شده وارد سپتیک تانک می شود. مواد جامد سنگین تر (لجن) به ته یا کف سقوط می کنند، چربی ها و دیگر مواد سبک تر (کف) روی سطح شناور می مانند. ته نشینی و شناور شدن مؤثر جامدات به طور مستقیم به زمان ماند تانک بستگی دارد که نباید کمتر از 24 ساعت باشد. باکتری های بیهوازی تا حدودی مواد جامد را می شکنند.
سیستم پایه مرکزی
تصفیه خانه فاضلاب بیمارستانی به صورت مرکزی به منظور حداقل کردن نگهداری، امکان تصفیه پیشرفته بیشتر و بهبود پایش سیستم تصفیه خانه فاضلاب توصیه می شود. سیستم پایه مرکزی شامل تصفیه اولیه (دانه گیر و آشغال گیر برای حذف اجزای بزرگ) و سیستم تصفیه ثانویه بیهوازی است. سیستم های عادی تصفیه ثانویه شامل:
- راکتورهای جریان بفل دار؛
- فیلترهای بیهوازی؛
- ایمهاف تانک؛
- راکتور با جریان رو به بالای پتوی لجن بیهوازی.
اکثر سیستم ها امکان برداشت گاز متان را در صورت در دسترس بودن امکانات دارا می باشند. پساب باید بیشتر تصفیه شود. اگر امکان آن وجود نداشت، تخلیه کنترل شده به چاه های جذبی یا زمین های نشتی باید انجام شود.
چاه های جذبی و زمین های نشتی
یک چاه جذبی فاضلاب باید یک یا تعداد بیشتری تانک (معادل با حجم کل واحد تصفیه فاضلاب) داشته باشد. پساب واحد تصفیه جمع آوری شده و اجازه نفوذ به داخل زمین را پیدا می کند. چاه ممکن است با سنگ یا آجرهای شکسته یا مواد مشابه پر شود.
نیم متر بالای چاه باید با جامدات (به منظور تأمین محافظ محکم از جنس بتن آرمه) پوشانده شود.کاشتن درختان نزدیک یا روی چاه می تواند حذف مایعات را از طریق تبخیر افزایش دهد و همچنین نفوذپذیری خاک را افزایش دهد.
زمانی که مقدار بیشتری فاضلاب باید تراوش شود، زمین های نشتی می توانند راه حل بهتری باشند. زمین های نشتی شامل ترانشه های زیرزمینی پرشده با سنگریزه هستند که خطوط فیلتر نامیده می شوند که امکان نفوذ پساب مایع ناشی از تصفیه فاضلاب به داخل زمین را فراهم می کنند.
لوله هایی از جنس PVC مایع فاضلاب را به چاه ها منتقل می کنند. ترانشه های صافی 0/3 تا 0/5 متر عرض دارند و 0/6 تا 1 متر عمق دارند (از بالای لوله ها). این ترانشه ها با شیب % 0/3-0/2 و از شن (قطر mm 50-20) کشیده شده اند و با 0/3 تا 0/5 متر لایه خاک پوشانده می شوند.
چاه های جذبی و زمین های نشتی خطر آلودگی چاه های اطراف و آب زیرزمینی را ایجاد می کنند. هر دو باید به اندازه ای عملی از چاه های کم عمق آب دور باشند و در جایی که ممکن است باید در پایین دست منابع برداشت آب از چاه نصب شوند. فاصله بین کف سیستم صافی و سطح ایستابی آب زیرزمینی باید حداقل 1/5 متر باشد (بیشتر در زمین های ماسه ای درشت دانه و شنی)، و سیستم باید حداقل 30 متر از هر منبع آب زیرزمینی فاصله داشته باشد.
سیستم لاگونی
در نواحی یا مراکز بهداشتی- درمانی که توانایی هزینه های واحدهای تصفیه فاضلاب بیمارستانی را ندارند و در جایی که صافی سازی فاضلاب ممکن نیست، در صورتی که زمین کافی در دسترس باشد، سیتم لاگون یک راه حل پایه برای تصفیه فاضلاب است.
سیستم های لاگون (Facultative) (که اکسیژن به وسیله جلبک تأمین می شود) و لاگون هوادهی (اکسیژن به وسیله هواده های مکانیکی تأمین می شود) تقسیم بندی می شوند. هوادهی مکانیکی عامل اصلی هزینه های نسبتاً بالای راهبری است، بنابراین لاگون نوع اول ارجحیت دارد.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر، با کارشناسان شرکت تصفیه آب و فاضلاب زیست نگار (سازنده پکیج تصفیه فاضلاب) تماس حاصل فرمایید.
