روش های آنالیز خصوصیات فاضلاب شهری به چه صورت است؟
19 مرداد 1395
روش های آنالیز خصوصیات فاضلاب شهری
بهره گیری از روش های آنالیز فاضلاب و تعیین خصوصیات فاضلاب شهری از اندازه گیری دقیق مقدار ترکیبات شیمیایی تا کیفیت بیولوژیکی و فیزیکی آنها متغیر است.
روش های کمی آنالیز خصوصیات فاضلاب، شامل وزن سنجی، روش حجمی و یا فیزیکوشیمیایی هستند.
در روش های فیزیکوشیمیایی خواصی به غیر از جرم یا حجم اندازه گیری می شوند. روش های دستگاهی آنالیز خصوصیات فاضلاب شهری از قبیل کدورت سنجی، رنگ سنجی، پتانسیومتری، پولاروگرافی، اسپکترومتری جذبی، فلوئورسنجی، اسپکتروسکوپی و تابش هسته ای از انواع روش های فیزیکوشیمیایی به حساب می آیند.
جزئیات بیشتر مربوط به انواع روش های آزمایشگاهی در کتاب استاندارد متد که کتاب مرجع در زمینه آزمایش های آب و فاضلاب در ارتباط با فاضلاب خانگی و فاضلاب صنعتی است، آورده شده است.
صرف نظر از روش آنالیز مورد استفاده، سطح تشخیص ویژگیهای فاضلاب مورد نظر نیز باید مشخص باشد. چندین عامل مشخص و محدود کننده برای صحت سنجش ها با مقادیر زیاد به شرح زیر تعریف شده اند:
1- سطح آشکارسازی دستگاهی (IDL): غلظت اجزائی که نسبت تولید سیگنال به صدا در آنها بیش از 5 برابر نباشد. نسبت IDL در واقع همان سطح بحرانی و معیار آشکارسازی است. آخرین مقدار تعیین شده برای IDL، انحراف معیار (s)، 645/1 در آنالیز نمونه فاضلاب شاهد می باشد.
2- سطح آشکارسازی پایین تر (LLD): غلظت اجزاء آب معرف که سیگنالی 645/1×2 انحراف معیار به عنوان خطاهای درجه 1 و 2 در سطح 5% برآورد می گردد.
خطاهای درجه 1 و 2 برای آزمون فرضیه صفر استفاده می شوند. این پارامتر به نام های دیگر نظیر (آشکارسازی سطح) یا (سطح آشکارسازی) نیز شناخته می شود.
3- روش آشکارسازی سطح (MDL): غلظت اجزائی که بعد از پردازش با نمونه شاهد تفاوت زیادی دارند. بعد از 7 بار تکرار نمونه های اصلی، میانگین باید s 14/3 بیشتر از نمونه شاهد باشد که در اینجا s انحراف معیار 7 بار تکرار را نشان می دهد.
برای محاسبه MDL واقعی تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی، از نتایج اندازه گیری ها طی 1 تا 5 بار تکرار استفاده می شود. در شرایطی که تعداد تکرارها کم، پردازش نمونه چند مرحله ای و نمونه دارای اجزاء مختلف و پیچیده باشد، مقدار MDL از مقدار LLD بزرگ تر خواهد بود.
4- میزان تعیین مقدار (LOQ): غلظت اجزائی که سیگنال های بسیار بزرگتر از نمونه شاهد تولید کرده و در مقادیر خاص در آزمایشگاه های بزرگ طی عملیات ویژه آشکارسازی، قابل تشخیص می باشند. برای نمونه می توان به غلظت های که سیگنال 10 انحراف معیار بیشتر از نمونه شاهد تولید کرده است.
واحد های اندازه گیری پارامترهای فیزیکی و شیمیایی خصوصیات فاضلاب
نتایج آنالیز نمونه های تصفیه فاضلاب را بر حسب واحدهای اندازه گیری فیزیکی و شیمیایی بیان می دارند.
معمولاً مقدار پارامترهای شیمیایی تصفیه خانه فاضلاب را بر حسب واحد فیزیکی میلی گرم بر لیتر یا گرم در متر مکعب و نیز غلظت اجزاء کمیاب را بر حسب میکرو گرم بر لیتر یا نانو گرم بر لیتر ذکر می کنند.
همچنین می توان غلظت را بر حسب ppm (قسمت در میلیون) که نسبت جرم به جرم است، بیان نمود. رابطه ppm و میلی گرم بر لیتر به این صورت می باشد که میلی گرم بر لیتر برار است با ppm در جرم مخصوص سیال.
برای سیستم های با رقت بالا مانند آب های طبیعی و فاضلاب شهری که یک لیتر نمونه تقریباً یک کیلوگرم وزن دارد، واحدهای میلی گرم بر لیتر و گرم بر متر مکعب که قابل تبدیل به ppm است استفاده می شود. میکرو گرم بر لیتر با ppb (قسمت در میلیون) و نانو گرم بر لیتر با ppt (قسمت در تریلیون) قابل تبدیل می باشند.
گازهای محلولی که به عنوان عوامل شیمیایی شناخته می شوند را نیز بر حسب قسمت در میلیون حجمی، میلی گرم بر لیتر یا میکرو گرم بر لیتر بیان می نمایند. تبدیل غلظت گازها از قسمت در میلیون حجمی به میکرو گرم بر لیتر طبق معادله قانون عمومی گازها، قابل انجام است.
گازهایی نظیر دی اکسید کربن و متان که از محصولات جانبی تصفیه فاضلاب بهداشتی به شمار می آیند بر حسب لیتر یا متر مکعب یا فوت مکعب ذکر شده و برای پارامترهایی مانند درجه حرارت، بو فاضلاب، یون هیدروژن و ارگانیسم های بیولوژیکی واحدهایی غیر از آنچه نام برده شد، استفاده می شوند.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر، با شرکت تصفیه فاضلاب زیست نگار تماس حاصل فرمایید.
