قوانین و مقررات تصفیه فاضلاب به چه صورت است؟
26 مرداد 1395
قوانین و مقررات تصفیه فاضلاب
طبق قوانین و مقررات تصفیه فاضلاب، از سال 1900 تا اوایل دهه 1970، اهداف تصفیه فاضلاب به مراحل زیر مربوط بود:
1- حذف مواد کلوئیدی معلق و شناور
2- تصفیه مواد آلی قابل تجزیه بیولوژیکی
3- حذف عوامل بیماری زا
در سال 1972 اصلاحیه قانون کنترل آلودگی آب که به قانون آب پاک (Clean Water Act) شهرت داشت منجر به بروز تغییرات بنیادین در مورد استفاده از فاضلاب شهری و فاضلاب صنعتی شد که آن را به عنوان آبی جهت پرورش ماهی ها و قابل استفاده برای شنا مطرح می ساخت، اما متأسفانه این اقدام به طور جامع عملی نشد.
از اوایل دهه 1970 تا حدود سال 1980 موضوع تصفیه در تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی بر پایه ملاحظات و استانداردهای محیط زیستی تصفیه فاضلاب و زیباشناختی استوار بود.
اهداف اولیه تصفیه فاضلاب بهداشتی مبتنی بر کاهش دادن اکسیژن بیولوژیکی فاضلاب (BOD فاضلاب)، کل جامدات معلق (TSS) و ارگانیسم های بیماری زا بود.
حذف مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر به ویژه در برخی رودخانه ها، دریاچه ها، مصب ها و خلیج ها از جمله خلیج Chesapeake و Long Island Sound مورد توجه قرار گرفت.
نمایندگی های مرکزی و استانی عهده دار برنامه های مؤثر و فراگیر جهت ارتقاء تصفیه متعارف و متداول فاضلاب به منظور بهبود کیفی آب های سطحی شدند. این برنامه ها حول محورهای زیر بود:
1- افزایش آگاهی ها درباره اثرات تخلیه فاضلاب به محیط زیست
2- توجه بیشتر به اثرات زیان بار و بلند مدت تخلیه فاضلاب در اثر وجود اجزاء خاص
3- ارتقاء دیدگاه های ملی جهت حفاظت از محیط زیست
به دنبال اجرای این قوانین و مقررات تصفیه فاضلاب رشد چشمگیری در کیفیت آب های سطحی به دست آمد.
قوانین و مقررات تصفیه فاضلاب از سال 1980 به بعد
از سال 1980 به بعد، رشد قوانین کیفی آب در دهه 1970 ادامه یافت با این تغییر که این بار تأکید بر شناخت و حذف عوامل و اجزایی بود که می توانستند باعث بروز اختلالات بلند مدت بر روی بهداشت و محیط زیست گردند.
لازم به ذکر است که قانون هوای پاک و سال 1970 و اصلاحیه آن در سال 1990 تأثیر شگرفی در قوانین فاضلاب های شهری و صنعتی بجا گذاشت، به طوری که باعث تجهیز و تکامل تأسیسات تصفیه به منظور کنترل مواد منتشره از تصفیه خانه فاضلاب صنعتی شد.
در همین راستا، سازمان حفاظت محیط زیست حداقل استاندارد مورد نیاز تصفیه فاضلاب را تعیین نموده است.
قوانین امروزی که طراحی تصفیه خانه فاضلاب را تحت الشعاع خود قرار داده، شامل چگونگی دفع و استفاده بجای جامدات بیولوژیک می باشد.
در سال 1993، استانداردهای ملی مربوط به جامدات بیولوژیک انتشار سافت که مجموعه ای از عوامل بیماری زا، فلزات سنگین و نیز استفاده صحیح از مواد جامد بیولوژیکی را در بر می گرفت.
این استانداردها به دلیل حفاظت از بهداشت عمومی جامعه و محیط زیست به هنگام استفاده از جامدات بیولوژیکی در مصارف کشاورزی وضع شده اند. بدیهی است این گونه استانداردها بیانگر ارتقاء کیفی لجن فاضلاب به عنوان لجن پاک خواهند بود.
در سال 2000 دستورالعمل حداکثر بار روزانه (TMDL) مطرح شد، ولی متأسفانه تا سال 2002 در دستور کار قرار نگرفت. دستورالعمل TMDL به منظور حفاظت کیفی آب های آزاد وضع گردید.
در حقیقت TMDL نشان دهنده بیشترین مقدار آلاینده ای است که آب می تواند پذیرای آن باشد در عین حالی که استانداردهای کیفی آب را نیز رعایت می کند. TMDL را می توان ماحصلی از چهار عبارت زیر دانست:
1- بار آلودگی مربوط به منابع نقطه ای یا با کانون
2- بار آلودگی مربوط به منابع غیر نقطه ای
3- مقدار آلودگی های طبیعی زمینه
4- حاشیه اطمینان
با تبیین TMDL گام مثبتی نسبت به تصویب قوانین جدید کیفی آب برای هر منطقه آبخیز برداشته شده و این بدین مفهوم خواهد بود که در برخی مناطق نصب تأسیسات و تجهیزات پیشرفته فاضلاب ضروری خواهد بود.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر، با کارشناسان شرکت تصفیه آب و فاضلاب زیست نگار تماس حاصل فرمایید
